Jarenlang heb ik veel loopplezier afgewisseld met heel veel blessureleed: blessures aan de heup, knieën, achillespees, kuit, hamstring enzovoort. Ik ben jarenlang in de cirkel gebleven van verkeerd lopen, blessures, fysiotherapie en rust.  En dus ging ik nadenken over wat ik kon veranderen aan het lopen. Uiteindelijk ben ik door een vriend terecht gekomen bij barefoot lopen. Toen ik er voor het eerst van hoorde, kon ik me niet voorstellen dat op blote voeten lopen oplossingen zou bieden. Eerder had ik verwacht dat het meer problemen en blessureleed zou geven. Na wat Google werk, Youtube filmpjes en het geweldige boek “Born to run”  van  Christopher Mc Dougall, heb ik schoorvoetend mijn schoenen uitgedaan. Ik beloofde mijzelf dat het een proef van 3 jaar zou gaan worden. Ik sprak mezelf toe om niet al te snel op te geven bij wat pijntjes en tegenslag.

Doordat ik barefoot ben gaan lopen, is mijn loopstijl flink veranderd, zonder dat ik daar al te veel voor heb hoeven doen. Mijn passen zijn kleiner geworden, mijn loopfrequentie is hoger geworden en mijn houding is rechter geworden. Bovendien ben ik me niet meer gaan afzetten, maar trek ik mijn voet van de grond. Hiernaast zijn er nog veel meer kleine en grote aanpassingen geweest. Nu ik een tijdje barefoot loop (3 jaar), ben ik er van overtuigd dat je aardig wat loopblessures kan oplossen als je de goede techniek toepast, of je nu conventionele schoenen draagt of niet. 

In die drie jaar barefoot lopen zijn er ook wel zaken fout gegaan. De belangrijkste fout was, dat ik in mijn hoofd had zitten dat je niet op je hiel moest landen. Het gevolg was, dat ik op mijn tenen ging landen en dat ik me met mijn tenen af ging zetten. Fout, fout, fout. Het gevolg was, dat ik uiteindelijk een marsfractuur opliep. Mijn middenvoetsbeentje was gebroken. Hiermee ben ik 6 maanden aan het sukkelen geweest. De beste manier van landen is niet op je tenen, maar op de bal van je voet. Dit was een zeer harde manier van leren. Ik heb niet opgegeven en ben gewoon verder gegaan, ondanks de druk van mijn sportvriendjes en familieleden.

Nu, na drie jaar, kan ik zeggen dat de proef meer dan geslaagd is. Ik heb al mijn loopschoenen weggegooid en loop nu wel nog op schoenen zonder demping (Vibram Five Fingers), of uiteraard op mijn blote voeten.

Het heeft me trouwens verbaasd dat het nu helemaal niet moeilijk is om met 0 graden ook op blote voeten te lopen. Ik ben benieuwd tot welke temperatuur het mogelijk is om op je blote voeten te lopen.

Ik ben ervan overtuigd, dat ik met de opgedane kennis veel lopers kan helpen die op conventionele schoenen willen/ blijven lopen, door de loopstijl wat aan te passen. Ook trainers en fysiotherapeuten zouden lopers veel meer moeten aanraden om de loopstijl aan te passen. Trainers en fysiotherapeuten zouden veel meer kennis moeten hebben van barefoot lopen. Een keer op je blote voeten lopen is hierbij niet voldoende voor een behoorlijk oordeel, naar mijn mening.

Lopen is na voetbal de meest blessuregevoelige sport. Als we ons hierbij neerleggen, komen en blijven veel lopers in de cirkel van: verkeerd lopen, blessures, fysio, rust enzovoort.

Mijn conclusie is: het is niet het lopen wat het lichaam beschadigt, maar de manier waarop we zijn gaan lopen wat het lichaam beschadigt. Ga weer lopen als kinderen. Ga weer lopen zoals de natuur het heeft bedoeld.

Veel blessurevrij loopplezier toegewenst.

Rob Salomonson

Looptrainer - Lelystad

Mijn eigenwijze kleine teen.

Al jaren loop ik rond op m'n blote voeten, tot groot verdriet van mijn voetzolen, die daardoor veel eelt produceren om zich te beschermen tegen alle aanvallen van buitenaf. Die productie is zo groot, dat het eelt aan de buitenzijde scheurt, kloven veroorzaakt en (veel) pijn doet.
Na lang twijfelen ben ik toch overgegaan tot de aanschaf van teenschoenen. Die twijfel was er niet omdat ik niet wist of het goed zou zijn, of lekker zou lopen. Nee, daar was ik, door alle informatie in de media, wel van overtuigd. De wetenschap dat met de teenschoenen mijn voeten, net als in de winterperiode, de aanmaak van eelt zouden verminderen en daarmee die zo heel pijnlijke kloven zich niet meer zouden vormen, nee daarom dus geen twijfel. Twijfel had ik, en heb ik nog eigenlijk wel, over die eigenwijze kleine tenen van mij. Die eigenwijze kleine tenen, jawel, aan elke voet één, die verstoppen zich al jaren onder de naastliggende tenen om zich te beschermen. Ik was bang dat die zich niet zo makkelijk over zouden laten halen om weer in het gareel te gaan lopen, wanneer ik de teenschoenen zou dragen. In teensokken gedragen deze eigenwijze kleine tenen zich bijzonder goed. Maar ja, ook dan kunnen ze zich, met sok en al, nog steeds verstoppen onder de naastliggende teen. In de teenschoenen is dat niet meer mogelijk. Deze eigenwijze kleine tenen protesteren (nog steeds) tegen het feit dat ze in het gareel moeten gaan lopen. Ze verkrampen zich en doen alle mogelijke moeiten om de teenschoenen weer uit te laten trekken, zodat ze, die eigenwijze kleine tenen, zich weer heel snel kunnen verstoppen. Maar ik houd vol! De voordelen van de "gezondheid" van de rest van m'n voeten, het gevoel op blote voeten te lopen én de zekerheid dat die kleine scherpe steentjes geen belemmering zullen opleveren, alsmede de "zachtheid" van met name mijn hakken en de afwezigheid van pijnscheuten aldaar, zijn mij meer waard dan het gedrag van die eigenwijze kleine tenen. Al blijf ik hopen dat ook zij hun protesten zullen gaan staken, wanneer ik m'n voeten weer in de teenschoenen laat kruipen.

Angélique

Eerst heb ik de five fingers voorzichtig in huis geprobeerd. Dat ging prima. Toen heb ik een stevige wandeling met de wandelclub gemaakt. De volgende dag kon ik bijna niet meer lopen, vanwege zere hakken. Ik dacht dat het niet meer goed zou komen met deze schoenen. Na aanmoedigingen van Lia, dat het tijd kost om aan de five finger schoenen te wennen, heb ik ze meegenomen op vakantie naar Zwitserland. Daar heb ik fantastisch op deze vreemde schoenen gewandeld. Het voelt zo goed voor mijn voeten. Vroeger liep ik altijd op blote voeten en nu kan ik dat weer doen. Ik merk dat mijn voeten en mijn lijf het prettig vinden. Het heeft inderdaad tijd nodig om er aan te wennen. Het is een andere, lichtere, manier van lopen. Ik ben er blij mee!

Marianne Romeijn
Ik heb de five fingers meegenomen op vakantie naar Griekenland. Ik heb er mee gewandeld, dat ging goed. Ook heb ik ze uitgeprobeerd in het zwembad, maar toen vielen ze af. Nadat ze weer opgedroogd waren, zaten ze weer precies zo als eerst. Thuis heb ik er mee gebasketbald, dat ging heel goed. In Hoorn heb ik er mee op straat gelopen en ook heb ik er mee in grind gelopen. Dat doet niet zeer aan je voeten, je voelt het grind maar een heel klein beetje. Als je er mee over straat loopt, kijkt wel iedereen naar je voeten. De meesten moeten dan lachen. Bij mijn zus op school loopt ook een jongen met deze teenschoenen.

Jur van Leijen